ผม การทำความเข้าใจเกี่ยวกับการพัฒนาผมและขนรวมถึงรูขุมขน

ผม ขนครอบคลุมพื้นผิวเกือบทั้งหมดของผิวหนัง พวกมันอยู่บนหัวอย่างหนาแน่นที่สุด ความยาวของเส้นผมแตกต่างกันไปตั้งแต่ไม่กี่มิลลิเมตรถึง 1.5 ถึง 2 เมตร ความหนา 0.005 ถึง 0.6 มิลลิเมตร ผมมี 3 ประเภท ผมยาวซึ่งรวมถึงผมที่ศีรษะ เครา หนวดและยังอยู่ในรักแร้และบนหัวหน่าว ขนคิ้ว ขนตาเช่นเดียวกับการเจริญเติบโตในช่องหูภายนอก และในความคาดหมายของโพรงจมูก นุ่มฟูครอบคลุมส่วนที่เหลือของผิวหนัง การพัฒนาผมพัฒนาในเดือนที่ 3 ของการสร้างตัวอ่อน

กลุ่มของเซลล์ผิวหนังชั้นนอกในรูปแบบของเส้น จะเติบโตในผิวหนังชั้นหนังแท้สร้างรูขุมขนซึ่งผมเติบโตอย่างแรกเลย ผมจะปรากฏที่บริเวณคิ้ว คางและริมฝีปากบน ในเวลาต่อมา พวกมันก่อตัวขึ้นในผิวหนังของส่วนอื่นๆของร่างกาย ก่อนหรือหลังเกิดไม่นาน ขนแรกจะหลุดออกมายกเว้นบริเวณคิ้ว เปลือกตาและศีรษะ และถูกแทนที่ด้วยขนใหม่ที่เรียกว่าวิลลัสในบริเวณคิ้วเปลือกตาและศีรษะ ต่อมาขนจะเปลี่ยนเป็นขนที่หยาบกว่ายาวและแข็งกระด้าง

ในช่วงวัยแรกรุ่นผมหยาบจะขึ้นตามรักแร้ ที่หัวหน่าวและในผู้ชาย นอกจากนี้ บนใบหน้า บางครั้งที่หน้าอก หลัง สะโพก ขนที่เกิดขึ้นในช่วงวัยแรกรุ่นนั้นเป็นไปตามธรรมชาติของโครงสร้าง สุดท้ายในอนาคตอาจมีการเปลี่ยนแปลงเป็นระยะ โครงสร้างผมเป็นอวัยวะที่เป็นเยื่อบุผิวของผิวหนัง เส้นผมมีสองส่วนก้านและโคน เส้นผมอยู่เหนือผิวชั้นนอก รากผมซ่อนอยู่ในความหนาของผิวหนังและไปถึงเนื้อเยื่อใต้ผิวหนัง ขนยาวและขนดกประกอบด้วยคอร์เทกซ์

รวมถึงไขกระดูกและหนังกำพร้า ในขน หนังมีเพียงเยื่อหุ้มสมองและหนังกำพร้าเท่านั้น รากผมประกอบด้วยเซลล์เยื่อบุผิวที่อยู่ในระยะต่างๆ ของการก่อตัวของเยื่อหุ้มสมอง ไขกระดูกและหนังกำพร้าของ ผม รากผมตั้งอยู่ในรูขุมขน ผนังที่ประกอบด้วยเปลือกหุ้มเยื่อบุผิวรากด้านในและด้านนอกทั้งหมด รากผมสิ้นสุดลงด้วยการต่อรากผม เปลือกรากเยื่อบุผิวทั้งสองของรูขุมขนผสานเข้าด้วยกัน จากด้านล่างเนื้อเยื่อเกี่ยวพันที่มีเส้นเลือดฝอยในรูปของตุ่มขนที่ผิวหนังจะยื่นออกมา

ในรูขุมขนที่จุดเปลี่ยนของรากผมไปยังเพลา หนังกำพร้าของผิวหนังก่อให้เกิดภาวะที่ไม่ดี กรวยผม ขนที่ออกมาจากกรวยปรากฏขึ้นเหนือผิว ชั้นฐานและชั้นหนามของหนังกำพร้าช่องทาง ผ่านเข้าไปในเปลือกหุ้มเยื่อบุผิวรากชั้นนอก เปลือกหุ้มเยื่อบุผิวภายในจะสิ้นสุดที่ระดับนี้ ท่อของต่อมไขมันตั้งแต่หนึ่งต่อมขึ้นไปเปิดเข้าไปในกรวยผม ใต้ต่อมไขมันในทิศทางเฉียงผ่านกล้ามเนื้อที่ยกผม กระเปาะผมคือส่วนที่เจริญเติบโตของเส้นผม เมทริกซ์เยื่อบุผิว

ซึ่งประกอบด้วยเซลล์เยื่อบุผิวเมทริกซ์ที่สามารถสืบพันธุ์ได้ การสืบพันธุ์ เซลล์ของรูขุมขนจะเคลื่อนเข้าสู่ไขกระดูก และเยื่อหุ้มสมองของรากผม หนังกำพร้าของมันและเข้าไปในปลอกเยื่อบุผิวชั้นใน ดังนั้น เนื่องจากเซลล์ของหลอดไฟผม การเจริญเติบโต ของเส้นผมเองและเปลือกเยื่อบุผิวรากชั้นในจึงเกิดขึ้น รูขุมขนได้รับการหล่อเลี้ยงโดยเส้นเลือดที่อยู่ในผิวหนังตุ่มของเส้นผม เมื่อเซลล์ของหลอดไฟผมผ่านเข้าไปในไขกระดูกและเยื่อหุ้มสมอง เข้าไปในหนังกำพร้าผม

รวมถึงเปลือกเยื่อบุผิวรากชั้นใน กระบวนการเคราตินจะเข้มข้นขึ้นในพวกมัน ในบริเวณที่ห่างไกลจากกระเปาะผมมากขึ้น เซลล์จะตายและกลายเป็นเกล็ดที่มีเขา ดังนั้น โครงสร้างของรากผม หนังกำพร้าและปลอกบุผิวชั้นในจึงไม่เหมือนกันที่ระดับต่างๆ กระบวนการ การทำให้เกิดเคราตินของเซลล์เกิดขึ้นอย่างเข้มข้นที่สุด ในเปลือกนอกและหนังกำพร้าของเส้นผม เป็นผลให้เกิดเคราตินแข็ง ซึ่งแตกต่างจากคุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมีจากเคราตินอ่อน ของผิวหนังชั้นนอก

ฮาร์ดเคราตินจะทนทานกว่า ในมนุษย์นอกจากนั้นเล็บถูกสร้างขึ้นจากมันและในสัตว์ จะงอยปาก ขนนก เคราตินที่เป็นของแข็งละลายได้ไม่ดีในน้ำ กรดและด่างในองค์ประกอบของมันมีซีสทีนกรดอะมิโน ที่มีกำมะถันจำนวนมากโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในระหว่างการก่อตัวของเคราตินที่เป็นของแข็งไม่มีระยะกลาง การสะสมของเมล็ดเคราโตไฮยาลินในเซลล์ ในเปลือกหุ้มเยื่อบุผิวรากชั้นใน และในไขกระดูกของเส้นผม กระบวนการเคราติไนเซชันดำเนินไป

ลักษณะเดียวกับในผิวหนังชั้นนอก กล่าวคือมีเมล็ดเคราโตไฮยาลิน ทริโคเจียลินปรากฏในเซลล์ ในบรรดาเคราติโนไซต์ของเมทริกซ์ เซลล์เยื่อบุผิวพื้นฐานของรูขุมขนและเปลือกรากด้านนอกคือเซลล์เม็ดสี เมลาโนไซต์ พวกเขาสังเคราะห์เม็ดสีเมลานินในสองรูปแบบ ซึ่งขึ้นอยู่กับสีผมในรูปแบบของยูเมลานินซึ่งมีสีจากสีน้ำตาลเป็นสีดำ และในรูปแบบของฟีโอเมลานินซึ่งมีสีเหลืองและสีแดง พิลิของไขกระดูกจะแสดงออกมาได้ดีเฉพาะกับผมที่ยาวและขนดกเท่านั้น

ไขกระดูกประกอบด้วยเซลล์รูปหลายเหลี่ยม ที่วางทับกันในรูปของเสาเหรียญ ประกอบด้วยเม็ดไตรโคไฮยาลินที่เป็นกรด มันวาว ฟองแก๊สขนาดเล็กและเม็ดเม็ดสีจำนวนเล็กน้อย กระบวนการของการทำให้เกิดเคราติน ในไขกระดูกดำเนินไปอย่างช้าๆ ดังนั้น ประมาณระดับของท่อของต่อมไขมัน ไขกระดูกประกอบด้วยเซลล์เยื่อบุผิวที่มีเคราติไนซ์ไม่สมบูรณ์ ซึ่งพบนิวเคลียส พิคโนติก หรือซากของพวกมันเหนือระดับนี้เท่านั้น เซลล์ได้รับการเคราติไนซ์อย่างสมบูรณ์

เมื่ออายุมากขึ้นกระบวนการสร้างเคราติน ในไขกระดูกของเส้นผมจะทวีความรุนแรงขึ้น ในขณะที่ปริมาณของเม็ดสีในเซลล์ลดลง ผมจะกลายเป็นสีเทา คอร์เทกซ์ของเส้นผมประกอบขึ้นเป็นส่วนใหญ่ กระบวนการของเคราติไนเซชันในสารเยื่อหุ้มสมองดำเนินไปอย่างเข้มข้นและไม่มีขั้นกลาง สารคอร์เทกซ์ประกอบด้วยเกล็ดที่มีเขาแบนทั่วทั้งโคนและเส้นผมทั้งหมด เฉพาะในบริเวณคอของหลอดไฟในสารนี้เท่านั้น ที่จะไม่พบเซลล์เคราติไนซ์ที่สมบูรณ์พร้อมนิวเคลียสรูปไข่

เกล็ดที่มีเขาประกอบด้วยเคราตินแข็ง เม็ดสีเกรนและฟองก๊าซ ยิ่งมีการพัฒนาสารคอร์ติคในเส้นผมมากเท่าไร เส้นผมก็จะยิ่งแข็งแรงและยืดหยุ่นมากขึ้นเท่านั้น หนังกำพร้าผมอยู่ติดกับสารเยื่อหุ้มสมองโดยตรง ใกล้กับรูขุมขนมันถูกแสดงโดยเซลล์ทรงกระบอก เซลล์เยื่อบุผิวหนังกำพร้าซึ่งตั้งฉากกับพื้นผิวของสารเยื่อหุ้มสมอง ในบริเวณที่อยู่ห่างจากกระเปาะมากกว่า เซลล์เหล่านี้จะอยู่ในตำแหน่งเอียงและกลายเป็นเกล็ดที่มีเขา ซึ่งซ้อนทับกันในรูปของกระเบื้อง

ตาชั่งเหล่านี้มีเคราตินแข็งแต่ไม่มีเม็ดสีอย่างสมบูรณ์ เปลือกหุ้มเยื่อบุผิวรากชั้นในเป็นอนุพันธ์ของรูขุมขน ในส่วนล่างของรากผมจะผ่านเข้าไปในเนื้อหาของหลอด และจะหายไปในส่วนบนที่ระดับท่อของต่อมไขมัน ในส่วนล่างของปลอกเยื่อบุผิวชั้นใน มีความโดดเด่น 3 ชั้น หนังกำพร้า ชั้นเยื่อบุผิว ฮักซ์ลีย์ ด้านในเม็ดและชั้นเยื่อบุผิวเฮนเล ซีดด้านนอก ซีดในส่วนกลางและส่วนบนของรากผมทั้ง 3 ชั้นจะรวมกัน และที่นี่เปลือกเยื่อบุผิวของรากในประกอบด้วยเซลล์เคราติน

ซึ่งสมบูรณ์เท่านั้นที่มีเคราตินอ่อน เปลือกหุ้มเยื่อบุผิวรากชั้นนอก เกิดขึ้นจากชั้นฐานและชั้นหนามของผิวหนังชั้นนอกสุดของผิวหนังซึ่งต่อไปจนถึงรูขุมขน เซลล์ของมันอุดมไปด้วยไกลโคเจน ช่องคลอดนี้จะค่อยๆบางลง และผ่านเข้าไปในรูขุมขน เปลือกรากผิวหนังหรือรากผม เป็นปลอกเนื้อเยื่อเกี่ยวพันของเส้นผม มันแยกความแตกต่างระหว่างชั้นนอก ชั้นเส้นใยตามยาวและชั้นใน ชั้นวงกลมในขดกล้ามเนื้อที่ยกขน ประกอบด้วยเซลล์กล้ามเนื้อเรียบ

ในขนแปรง หนัง เคราและรักแร้มันไม่มีอยู่หรือพัฒนาได้ไม่ดี กล้ามเนื้ออยู่ในทิศทางเฉียงและถักทอเข้าไปในถุงผมที่ปลายด้านหนึ่ง และเข้าไปในชั้นหนังแท้ด้วยปลายอีกด้านหนึ่ง เมื่อมันลดลงรากจะใช้ทิศทางตั้งฉากกับพื้นผิวของผิวหนัง และด้วยเหตุนี้ขนขึ้นค่อนข้างเหนือผิวหนัง ผมที่ปลายซึ่งพบได้ในสัตว์หลายชนิด เปลี่ยนทรงผม รูขุมขนต้องผ่านวงจรซ้ำๆตลอดวงจรชีวิต แต่ละคนรวมถึงช่วงเวลาแห่งการตายของผมเก่า และช่วงเวลาของการก่อตัว

การเติบโตของผมใหม่ซึ่งทำให้ผมเปลี่ยนไป ในมนุษย์ขึ้นอยู่กับอายุ พื้นที่ผิว ตลอดจนผลกระทบของปัจจัยภายนอกต่างๆ วัฏจักรนี้กินเวลาตั้งแต่ 2 ถึง 5 ปี มันแยกความแตกต่างสามขั้นตอน คาทาเจน เทโลเจนและแอนาเจน ระยะคาทาเก้น ซึ่งกินเวลา 1 ถึง 2 สัปดาห์ มีลักษณะเฉพาะด้วยการหยุดการทำงาน ของไมโทติคในเมทริกซ์เยื่อบุผิว กระเปาะของเส้นผมซึ่งจะเปลี่ยนเป็นกระติกผมที่เรียกว่า

ซึ่งประกอบด้วยเซลล์เคราติไนซ์ กระติกน้ำแยกออกจากตุ่มขนและยกขึ้นพร้อมกับผม อันเป็นผลมาจากการที่รูขุมขนจะสั้นลง มันทำลายเยื่อบุผิวชั้นใน ในขณะที่เปลือกหุ้มเยื่อบุผิวชั้นนอกถูกรักษาไว้ ก่อตัวเป็นถุงที่โคนซึ่งเซลล์ต้นกำเนิดยังคงอยู่ ทำให้เกิดการพัฒนาและการเจริญเติบโตของเส้นผมใหม่

บทความอื่นๆ ที่น่าสนใจ > สารสื่อประสาท บทบาทของสารสื่อประสาทในการต่อต้านวัย