งานฤดูหนาว สวัสดีจ้าทุกคน…ต้องบอกตรงๆ ว่าแถวบ้าน ของผู้เขียนเริ่มมี งานฤดูหนาว ในปี 2563 แล้ว
ซึ่งเป็นงานประจำปีชนิดที่ว่าต้องมาละลายทรัพย์ และต้องชวนกันมาอ้วนเป็นที่แน่นอนเลยทีเดียว
แต่ผู้เขียนกลับคิดถึงอดีตที่ผ่านมา เพราะเป็นเรื่องราวที่มาเที่ยวกับเพื่อน ชนิดที่ว่าลืมเลยว่าออกกำลังกายไปเพื่ออะไร
ซึ่งผู้เขียนขอแชร์ประสบการณ์ เหมือนจะมีสาระแต่ก็ไร้สาระที่มีความอบอุ่นมากในช่วงท้าย (เอ๊ะ…นี่ยังไงหว่า)
จะเป็นการแชร์ประสบการณ์ขัดศรัทธาไม่ได้ (ของผู้เขียนเอง) ในงานฤดูหนาวลพบุรี
ปี 2562 ณ วันที่ 29 พฤศจิกายน – 7 ธันวาคม 2562 ณ โรงเรียนพิบูลวิทยาลัย จ.ลพบุรีนั่นเอง
ที่นี่จะจัดงานนี้ทุกปี และของกินเยอะมาก เหตุที่ผู้เขียนบอกว่าขัดศรัทธาไม่ได้ เพราะวันนั้นเพิ่งไปเล่นฟิตเนสมาหมาด ๆ
ตั้งใจจะควบคุมน้ำหนัก เพิ่มกล้ามเนื้อ เดี๋ยวไปเจอของกินแล้วห้ามใจไม่อยู่ นัดรุ่นน้องมาออกกำลังกายซะดิบดี
สุดท้ายรุ่นน้องก็รบเร้าว่าให้ไปเที่ยวงานฤดูหนาวกันนะ ตั้งแต่ไปเรียนที่พะเยามาก็ไม่ได้กลับมาแวะบ่อย
เพราะรุ่นน้องไปสอบติดที่อื่นแล้วเรียนที่มหาวิทยาลัยพะเยา (ส่วนผู้เขียนเรียนที่กำแพงแสน) แล้วก็อดไม่ได้ซะจริง ๆ
ที่จะต้องเชคอินงานฤดูหนาวจนได้ ออกกำลังกายมาแล้วแท้ ๆ
ต้องยอมรับเลยว่ารุ่นน้อง (เขาอ้วนกว่าผู้เขียน และเรียนอยู่ไกลกว่าผู้เขียนอยู่มาก ซึ่งน้องเขาเรียนที่พะเยา)
ตอนออกกำลังกายเป็นคนที่หา 1RM ไม่เจอเลย น้องเขาพลังเยอะกว่าผู้เขียนมาก และกล้ามเนื้อโตเร็วกว่าผู้เขียนอีก
(ผู้เขียนเป็นคนสายสเลนเดอร์ หุ่นจะบางกว่าน้องเขา) แต่ในขณะเดียวกันก็มีแพลนจะมาเที่ยวด้วย
แต่ผู้เขียนอยากคุมน้ำหนักก่อนแล้วค่อยแวะหาของกินทีหลัง เดี๋ยวคุมลำบากอีก พอหลังจากเข้าฟิตเนสเสร็จ ไปที่งานเลย
แล้วเสียบัตรผ่านประตู เพื่อเข้างานประมาณ 80 บาทถ้าจำไม่ผิดนะ เข้าทางด้านหน้าโรงเรียนก่อนแวะมาที่เครื่องเล่น
ตอนแรกจะนั่งเครื่องเล่นพวกม้าหมุน, รถไต่ถัง, Tagada, Crazy Wave และรถบัมพ์ตามรุ่นน้องร้องขอ
แต่อยากนั่งชมวิวมากกว่า เพราะพวกนี้มันจะมึนหัวง่าย ยิ่งกลับบ้านไม่ค่อยถูกอยู่
มาถึงงานได้สัก 17.00 น. ของงานฤดูหนาว ซึ่งมาได้เป็นวันที่ 2 ผู้เขียนกับรุ่นน้องตัดสินใจนั่งชิงช้าสวรรค์ยักษ์ดีกว่า
นั่งคนละ 80 บาท รุ่นน้องที่น่ารักเป็นคนออกค่าขึ้นให้ทั้งหมดจ้า เลยชื่นใจขึ้นมาบ้าง ด้วยความที่เป็นเครื่องเล่นที่เซฟที่สุด
และใหม่ที่สุด เลยอยากลองนั่งดู ตั้งแต่ไปเรียนที่ต่างจังหวัดก็ไม่ค่อยได้แวะมาที่งานนี้เลย
ด้วยความที่ว่างานนี้มีเวลาที่แน่นอน ผู้เขียนมักจะพลาดงานนี้เสมอ
ภายในงานต้องบอกเลยว่าเป็นงานที่เพิ่มไขมันชัดๆ เพราะของกินที่นี่ยั่วน้ำลายอย่างมาก มีทั้งชีสเฟรนช์ฟราย
ขนมจีนน้ำยา ก๋วยเตี๋ยว ยำแซ่บๆ ส้มตำนัวๆ ยั่วน้ำลาย ชานมไข่มุก ไอศกรีม
หรือของกินต่างๆที่เป็นอาหารขึ้นชื่อไม่ว่าจะอาหารที่เป็นของกลุ่ม OTOP อาหารพวกปลาหมึกย่าง อาหารแห้ง
อาหารหมักดอง บางทีก็มานั่งคิดหนักนะว่าจะลดน้ำหนักไปทำไม ในเมื่อออกจากฟิตเนสเพื่อจะมากินชัดๆ แต่ก็ไม่เป็นไร ถือโอกาสมา Cheat Day ไปในตัวก็แล้วกัน
แต่งานใกล้บ้านของตนเอง เมื่อมีจังหวะที่จะมาเที่ยวได้ ณ ตรงนี้ ฉันจะต้องมาที่งานนี้ให้ได้
อย่างน้อยจะได้ไม่ต้องกินแห้วว่าเป็นคนท้องถิ่นแต่ไม่มาถิ่นตัวเอง เดี๋ยวจะคุยกับเขาไม่รู้เรื่อง
แล้วนางก็ Happy ที่ได้นั่งเล่นชิงช้าสวรรค์ยักษ์ แล้วก็เม้ามอยเรื่องราวตามประสา แม้กระทั่งเรื่องเรียน
และเรื่องผู้ชาย 5555 การกลับมาคราวนี้เหมือนได้ปล่อยผีจากความกดดันในเรื่องต่างๆ มากขึ้น
ฉันเองก็อยากสนุกสนานแบบนี้ไปจนวัยชราเลยทีเดียว ก็อดนึกถึงวันที่ยังเด็กไม่ได้เลยจริงๆ ซึ่งเจ็บสุดก็แค่หกล้ม
ไม่ต้องมาอึดอัดใจกับสังคมปัจจุบันด้วย แต่ถ้าจำไม่ผิดงานนี้มีถึง 9 วัน เที่ยวได้เต็มจุใจไปอีก
เหมือนได้กลับมานึกถึงความหลังไปในตัว หลังจากจบจากมัธยม ก็ไม่ค่อยได้มางานนี้เลย
พอหลังจากขึ้นชิงช้าสวรรค์ยักษ์เสร็จ ก็เลยไปนั่งรถบัมพ์ต่อ ซึ่งไปนั่งรถบัมพ์ต้องขออภัยที่ไม่ได้ถ่ายรูป
เพราะเกรงว่าเครื่องจะพังก่อนได้เขียนงานให้กับทาง บก. เลยไม่ได้ถ่ายรูปมาลงในบทความรีวิวเที่ยวงานในวันนั้นซะด้วย
จุดพีคที่สุดก็คือพอผู้เขียนกับรุ่นน้องกลับบ้าน ข่าวเรื่องเครื่องเล่น Crazy Wave ในงานฤดูหนาวก็แพร่สะพัดจนน่าตกใจ
เห็นว่ามีเด็กบาดเจ็บด้วย ผู้เขียนมือแทบทาบอก ฉันล่ะอุทานแทบสัตว์เลื้อยคลานเรียกพี่เลยล่ะ
ว่าทำไมงานประจำปีถึงมีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้น ไม่มีใครดูแลเรื่องความปลอดภัยเลยหรือว่าสภาพพร้อมใช้งานไหมฃ
เครื่องเล่นแต่ละอย่างสนิมเกาะเยอะจนน่ากลัว
ถ้าจะทำเครื่องเล่นแบบนี้จริงๆ อย่าสักแต่ว่าทำโดยเด็ดขาด ดีไม่ดีเราจะได้รับอันตรายก็ได้
แต่ไม่มีอะไรควบคุมอย่างเด็ดขาด รัดกุมกันสักที
โชคดีที่ผู้เขียนกับรุ่นน้องไม่ได้นั่งเครื่องเล่นอันนั้น เลยรอดมาได้ราวกับปาฏิหาริย์
แล้วนี่เองก็เป็นบทความรีวิวการไปเที่ยวงานหลังจากเล่นฟิตเนสไม่ทันไร แล้วก็ขัดใจไม่ได้จนมาเที่ยวในงานนี้ได้
บนความไร้สาระที่โดนดึงมาเที่ยว แต่ได้ความอบอุ่นกลับมา มันก็ชื่นใจไม่น้อย แล้วไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้มาอีกไหม
ทั้งนี้เวลาจะไปในงาน ควรเพิ่มความปลอดภัยด้วย เวลาจะไปเล่นอะไรก็ตาม เพราะอาจจะไม่โชคดีเหมือนตอนนั้นก็ได้
ดีไม่ดีบางคนอาจไม่มีประกันชีวิตเพื่อเตรียมค่ารักษาพยาบาล
เขาจะเดือดร้อนกว่าเราหลายร้อยเท่าพันเท่าเนื่องจากค่าครองชีพในครัวเรือนที่แตกต่างกันอีก
เราไม่รู้ว่าปีนี้จะเจอดราม่าอะไรเรื่องเครื่องเล่น ต้องบอกก่อนว่าดราม่าเรื่องเครื่องเล่นมีทุกปีจริงๆ
สำหรับงานฤดูหนาว แต่อยู่ที่ว่าเขาจะให้ความสำคัญด้านความปลอดภัยมากน้อยแค่ไหน
และจะนึกถึงเด็กตาดำๆ ที่มาใช้บริการเครื่องเล่นหรือไม่ ผู้เขียนหวังว่าขอให้ทุกคนสนุกกับการท่องเที่ยวให้มากๆ
ส่วนใครมีลูกหลานที่เป็นเด็ก ควรระวังอย่าให้คลาดสายตาไม่ว่าจะยังไงก็ตาม
ผู้เขียนต้องขอจบบทความเพียงเท่านี้…สวัสดีจ้า 🙂
